Caroline en Pankaj

Ik ben Pankaj Patil. Ik kom uit India. Sinds 5 jaar woon ik in Amstelveen. Ik werk bij het bedrijf 'Indofil' als hoofd Europese zaken. Hieronder deel ik graag mijn ervaring over het leren van Nederland met hulp van het Taalhuis en mijn Taalcoach Caroline.

Ik was altijd op reis door andere landen en elke keer als ik door immigratie ging, spraken ze in het Nederlands en ik zei dat ze in het Engels moesten praten. Dit was vervelend voor mij én voor hen. Omdat ik vier jaar in Nederland woonde, moest ik Nederlands kunnen spreken. Maar ik sprak helemaal geen Nederlands. Al snel besloot ik het inburgeringsexamen te doen om het Nederlands paspoort te krijgen. Voor dit examen moest ik Nederlands leren, en ik moest het spreken.

Ik begon met YouTube video's te bekijken. Ik sprak met vrienden maar zij waren meer geïnteresseerd in het halen van het inburgerinsexamen dan om te praten. Van het inburgeringsexamen vond ik Nederlandse taal het leukste. Ik praat graag Nederlands.

Een vriend vertelde me over het programma van het Taalhuis. Toen ik naar de bibliotheek ging werd ik hartelijk ontvangen door de mensen van het Taalhuis.

Mijn verwachtingen waren duidelijk: ik moest vloeiend Nederlands kunnen spreken. Ik wil plezier erin hebben om het Nederlands te spreken. Ik wil me als een normale Nederlander voelen. Ik wilde zelfverzekerd in het Nederlands spreken.

Na een ontmoeting met het Taalhuis om hulp met Nederlands te krijgen ging het proces snel en efficiënt. Ik kreeg een telefoontje van het Taalhuis over de klas, en al snel ontmoette ik de lerares en we besloten om op zaterdag de lessen online te houden vanwege corona.

Ik had veel geluk dat ik Caroline als lerares had. Ondanks haar drukke agenda, was ze altijd beschikbaar voor de lessen. Tijdens het bellen was ze heel geduldig, hielp en moedigde me aan om te spreken.

De lessen begonnen met de krant 'weekkrant' en het is nog steeds mijn favoriete oefening. Het is makkelijk te lezen voor een nieuwe leerling. Naast het lezen gebruiken we de tijd ook om te praten over wat er in de week is gebeurd. We hadden het over cultuur, mensen, India en films. Caroline vertelde altijd over de Nederlandse cultuur, hun gewoonten en voorkeuren. Het was allemaal erg gezellig.

Spoedig begint Caroline me een klein beetje huiswerk te geven. Schrijf bijvoorbeeld over familie, over kinderen. Ik schreef en sprak met Caroline in de klas. Ik probeer altijd in het Nederlands te praten. Al snel voel ik me meer op mijn gemak met schrijven. Een keer heb ik een Hindi-lied vertaald naar het Nederlands en het was een leuke ervaring.

Toen ging ik verhalen schrijven over mijn korte en lange vakanties. Ik schreef over mijn vakantie naar Luxemburg en vakanties in Duitsland. Al snel begon ik de woorden te gebruiken die we tijden de les hebben besproken.

'Vertrouw mij nou maar'

'Nou en of'

'Neemt u mij niet kwalijk'

'Nietsnut'

'Eigen schuld, dikke bult'

'Van alles wijsmaken'

'Op eigen houtje'

Ook schreef ik over de taalwandeling die door het Taalhuis georganiseerd was. En Caroline en ik lezen samen boeken, zoals 'De Kleine Prins', en boeken uit de bibliotheek. Ik las Anne Frank en Paramaribo.

Ik had mijn inburgeringsexamen gehaald. Ik begon me gemakkelijk te voelen in de taal en getroost.

Het was belangrijk voor me om te praten en daarom spraken we altijd in de las. We oefende moeilijke woorden, zoals 'Ga' en 'U'. Eerst was het oefenen verschrikkelijk, maar door het oefenen werd het makkelijk. We spraken over mijn bezoek aan de kapper, het gemeentehuis en de huisarts.

Ik heb ook een video gemaakt over 'hoe Indiase thee te maken'en ik stuurde deze naar Caroline en mijn vrienden. Mijn vrienden vertelden me dat het een 'eitje' was.

De hele reis was heel plezierig en gezellig. Het was meer dan ik had verwacht. Mijn vertrouwen in mijn spreken is meer geworden en ik ben niet verlegen om te spreken en te schrijven. Ik ben beter dan vorig jaar.

Ik had de kans om een kort praatje te houden over mijn ervaring met Caroline in de bibliotheek tijdens het programma de Taalwandeling.

Ook het AmstelveenZ magazine heeft mijn verhaal met Caroline opgetekend.

Ik denk dat ook andere mensen het Taalhuis kunnen bezoeken voor een Taalcoach. Ik voel dat het is begonnen met de Nederlandse taal. Ik wil het Taalhuis bedanken voor het leren van het Nederlands. Taal is een reis en ik heb zoveel vertrouwen in mijn 'goal'.

Zonder Caroline was deze reis niet met zoveel passie en plezier begonnen. Het meest waardevolle is de 'tijd' die Caroline mij heeft gegeven. Ze is een goede lerares en meer dan een geweldige vrouw. Ze maakte de reis leuker en interessanter. We zijn niet alleen verbonden als taalmaatje en taalcoach, maar ook als goede vrienden.

Ik heb er geen woorden voor, hoe dankbaar ik Caroline ben. En ik denk dat ze erg verbaasd zal zijn als ik haar over enige tijd bel en vloeiend Nederlans spreek. Dan herkent ze me niet ;-)

Dat is een geweldig cadeau dat ik kan geven aan Caroline.

Tenslotte wil ik je bedanken Taalhuis en Caroline