'Op m'n handen zitten, dat is niet aan mij besteed!'

Ik ben in gesprek met Betty, vanaf 1 januari 2014 wijkcoach in de wijken Groenelaan en Patrimonium. 'Als wijkcoach probeer je organisaties en bewoners aan elkaar te verbinden', legt Betty aan mij uit.

Welzijn op Recept

Betty geeft een aantal voorbeelden van hoe dat in de praktijk werkt; 'Een mooi project is 'Welzijn op Recept'. Een huisarts verwijst mensen, die allerlei klachten hebben doordat ze niet goed in hun vel zitten, naar de wijkcoach. Medisch kan de huisarts niets voor ze betekenen, maar deze 'patiënten' moeten meer onder de mensen komen.

We hebben een gesprek met ze, over waar ze vroeger blij van werden of wat ze graag zouden willen doen. Op die manier zoek je met elkaar wat er zou passen. Ergens de tuin onderhouden, omdat je van tuinieren houdt, de hond van iemand uitlaten, gaan zingen op een koor, wandelen met een wandelgroep, er is altijd wel iets te vinden waar men een klik mee heeft.'

Een ander voorbeeld is de samenwerking met organisaties die al in de wijk actief zijn.

'Zo zijn er ouderenvoorzieningen in de wijk als het Zonnehuis en Brentano. Daar werken we ook mee samen, zodat niet alleen de Bolder als wijkcentrum, maar ook andere locaties in de wijk voorzieningen aanbieden', legt Betty uit. 'Doordat mensen steeds langer zelfstanding blijven wonen, is het handig als de voorzieningen op 'rollatorafstand' zijn, als ik dat zo mag noemen.'

Verder ondersteunen de wijkcoachen mensen met eigen initiatieven en ideeën, bijvoorbeeld door het geven van de workshop 'Ik wil meer met mijn wijk'. Zo is er o.a. een buurtrestaurant ontstaan, volledig gerund door vrijwilligers. 'En dat loopt echt heel erg goed. Ze zijn twee avonden in de week open. Met vijftig mensen zijn ze uitverkocht en dat is regelmatig het geval. Dat is heel erg leuk!', vertelt Betty enthousiast.

Samen een rondje op de fiets!

Dan zijn er nog stedelijke projecten, bijvoorbeeld het project 'Duofiets'. Er zijn een aantal vestigingen binnen Amstelveen die de beschikking hebben over een duofiets. Doordat mensen in tehuizen steeds ouder worden, worden deze fietsen niet zo intensief gebruikt. Betty; 'nu proberen wij deze fietsen vanuit die huizen beschikbaar te stellen voor de wijk, zodat de buurtbewoners met hun zoon of dochter samen kunnen gaan fietsen. We hebben negen fietsen op verschillende locaties beschikbaar. We gaan dat 10 mei met een promotietoer in de markt zetten.'

Voor dat project heeft Betty Amstelveenvoorelkaar. nl gebruikt. 'Ondanks dat ik de site al vaak heb gebruikt, was het voor mij de eerste keer dat ik er een oproep op heb gezet. Ik zoek vrijwilligers die met ouderen willen fietsen, bij voorkeur mensen uit de wijk. Niet iedereen heeft natuurlijk een zoon of een dochter. Wij gaan kijken hoe we deze mensen met elkaar gaan verbinden. Dat wordt nog wel spannend.'

Ze heeft al een enthousiaste vrijwilliger gevonden. 'Ik heb met hem gesproken en ook even mee gefietst. Hopelijk gaat hij nu ook mee op onze promotietoer. Het is een heel open en vrolijke vent die er erg veel zin in heeft', aldus Betty.

Participeren

Een werkdag is voor Betty eigenlijk nooit hetzelfde. 'Er zijn natuurlijk niet de hele dag mensen die iets aan je vragen, dus soms moet je ook zelf op zoek. Je moet er echt wel voor de buurt zijn', vertelt Betty. 'Zo gaan we binnenkort met de bakfiets de wijk in om buurtgesprekken te houden. We verzamelen dan vragen uit de wijk, maar het is niet meer zoals vroeger 'u vraagt, wij draaien'. Er wordt veel meer participatie verwacht.' Betty vertelt dat dat een enorme kanteling binnen haar werk is. 'Weet je, dat is echt wel wennen, want, nou ja, het op je handen zitten, dat is niet helemaal aan mij besteed!'zegt Betty lachend.

Doen wat je leuk vindt kan al vrijwilligerswerk zijn!

"Ik kom veel in contact met ouderen, maar aan de andere kant willen we ook graag jongere mensen hebben. Dat lukt ook wel, het is natuurlijk triest, maar er zijn toch wel wat jonge mensen die nu zonder baan zitten. En daardoor bereik je zo ook wel', aldus Betty.

'Ouderen voelen zich toch soms beperkt door hun leeftijd, terwijl ze soms echt nog een leuke bijdrage kunnen leveren. Zo had ik laatst een oproep gedaan voor mooie foto's van de wijk, voor in de Bolder. Nou, dan krijg ik prachtige foto's toegestuurd! Naar aanleiding daarvan vroeg ik een mevrouw of zij het leuk zou vinden om bij de wijkkrant mee te helpen, omdat ze mooie foto's maakt. Dan is het antwoord 'nou nee, dat doe ik niet meer, want ik ben inmiddels 84'. '

'Ouderen moeten vooral dingen doen die ze leuk vinden, dat is heel erg belangrijk. Niet 'komt u mij helpen', dat werkt niet. Een hobby willen ze graag uitoefenen, maar bij het 'doen van vrijwilligerswerk', daar krijgen ze een heel ander gevoel bij.'

Alles voor de wijk

Betty; 'er gebeurt ontzettend veel in de wijk, maar we zouden nog wel meer willen hoor!'

En dat typeert Betty; altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden om mensen met elkaar te verbinden, contacten binnen de wijk te verbeteren, mensen uit hun isolement halen, laten zien dat er nog zoveel meer mogelijk is, voor jong én oud.

'Denk aan het wijkontbijt, helpen in het restaurant, bij iemand op de koffie of samen boodschappen doen, de mogelijkheden zijn eindeloos' aldus Betty. 'En mensen kunnen natuurlijk ook zelf gaan kijken op Amstelveenvoorelkaar.nl. Als men het te spannend vindt thuis af te spreken, dan kunnen ze altijd een afspraak maken in het wijkcentrum. Dan hoef je iemand niet meteen thuis uit te nodigen.

Betty; ontzettend bedankt voor dit interview en voor je oprechte betrokkenheid bij de wijk en al haar bewoners!

Natasja Groeneveld