'Ik heb overal plezier in. En de afwisseling is het leukste!'
Nelly Prins, een enthousiaste, veelzijdige en actieve vrouw van 68, heeft al veel vrijwilligerswerk gedaan en doet dat nog steeds met veel plezier. Via Betty (wijkcoach) kom ik in contact met haar.
Nelly vertelt wat over haar achtergrond ; 'ik heb een parttime opleiding gedaan om les te mogen geven op het middelbaar onderwijs. Ik koos toen voor het vak Nederlands. Eerst eerstegraads bevoegdheid en daarna doctoraal. Maar ik heb er nooit iets mee kunnen doen. In die tijd hadden ze niemand nodig voor het vak Nederlands. Er waren soms wel driehonderd sollicitanten voor één functie!'
'Ja, nu ga ik het niet meer doen', vervolgt Nelly, 'nou ja, ik heb wel twee jaar in het MBO gestaan als vrijwilliger, dat is een ervaring hoor! Maar ik zou geen baan willen in het onderwijs. Dan kan ook niet meer, ik word 68.'
Nel is uiteindelijk gaan werken bij de Ziekenfondsraad. 'Dat heb ik drieëntwintig jaar met veel plezier gedaan. Op een gegeven moment kon ik met achtenvijftig stoppen met werken. Eerst wilde ik dat niet, maar anders zou ik hergeplaatst worden en ja, als je 58 bent en je moet weer gaan solliciteren, dan weet je dat je kansen niet meer zo heel groot zijn. Dus ik dacht; dan maar wat minder geld.'
Redding
'Tja, en toen begon het dus', vervolgt Nelly. 'Ik dacht; o jee, nu zit ik straks thuis, zit ik maandagmorgen om negen uur op de bank, wat moet ik gaan doen??!! Als je altijd actief bent geweest met kinderen, werk en studie... dat is dan best pittig! Ja, ik kan wel zeggen dat het werk als vrijwilliger mij heeft 'gered'!'
Nelly kwam tijdens een vrijwilligersmarkt in Stadshart in gesprek met iemand van Stichting Roads. Ze zochten maatjes / begeleiders. 'Ik heb dat toen gedaan en ik kreeg een maatje in Zwanenburg. Ik ga nogsteeds om de week naar m'n maatje toe, doen we wat gezelligs samen. We zijn inmiddels vriendinnen en af en toe vraag ik mij af; wie is nu eigenlijk wiens maatje?'
'Ik bied mezelf op Amstelveenvoorelkaar aan, voor incidenteel vrijwilligerswerk. Zo doe ik voor de Buurthulpdienst incidenteel het één en ander. We hebben afgesproken dat ze mij bellen als het nodig is. Bijv. al er iemand naar de tandarts gebracht moet worden. Nou, als ik kan, dan ga ik. Zo regelen we dat.
'Oma'
Nelly is ook actief bij de Vrije School, de Parsival. 'Drie keer in de week help ik daar de Remedial Teacher. Dan lees of reken ik met kinderen. Ik heb toch een soort oma-uitstraling, dat helpt wel hoor!', zegt Nelly lachend. 'Ik vind dat erg leuk!'
Dinsdag past Nelly op haar kleinkinderen en woensdag gaat ze naar de Taalvijver. Nelly; 'allochtone kinderen krijgen dan extra taalonderstuening van vrijwilligers. Ik coordineer dat.
'Wat doe ik verder nog?! O ja, de twee meiden! Ik was vrijwilliger bij Amstelwijs op School, overblijf. Daar ontmoette ik twee allochtone vrouwen en één daarvan vroeg aan mij of ik iemand wist die met haar kind zou willen lezen. En toen dacht ik; dat wil ik zelf wel doen, hartstikke leuk! En toen kwam nummer twee; 'wil je het ook voor mijn dochter doen?' Tuurlijk, doe ik wel. Beide meiden zitten inmiddels op de middelbare school en ik kom nog iedere week. Gewoon even een uurtje begeleiden en kijken hoe het gaat.'
Daarnaast is Nelly een aantal jaar Taalcoach geweest, heeft geholpen bij Inburgeringscursussen, is Thuismentor geweest voor het project School'Scool en heeft negen jaar in een kinderhospice in Amsterdam gewerkt. Nelly is een bezige bij. 'Ik hop van het een in het ander', aldus Nelly. 'En ik heb overal plezier in. En weet je wat het is, je doet het ook niet de hele week. Je hebt de afwisseling van verschillende soorten vrijwilligerswerk en je vrije tijd. De afwisseling is het leukste!
Vrijheid en vrije tijd
Ik hoor ook veel mensen zeggen; je bent je vrijheid kwijt. Aan de ene kant klopt dat, want je verbindt jezelf aan dat vrijwilligerswerk. Die keuze maak je. Maar aan de andere kant plan je je week anders in. Zonder vrijwilligerswerk heb je in mijn ogen weer teveel tijd. Zo heb ik het tenminste ervaren.
En het mooie van vrijwilligerswerk is, dat je zelf kan bepalen hoeveel je per week doet. Je kan alleen één dag iets doen, of een paar uurtjes. Dan is er verder toch helemaal niets aan de hand wat betreft je vrijheid? En ik hou genoeg vrije tijd over hoor! Ik tennis een paar keer in de week en de weekenden zijn sowieso voor mezelf.
Win-Win-situatie
Nelly adviseert; 'je moet iets gaan doen waarbij je goed doet en wat bij je past. Dat is bij vrijwilligerswerk denk ik het allerbelangrijkste. En daardoor heb je een win-win-situatie, omdat je er zelf zo ontzettend veel voor terugkrijgt', legt Nelly enthousiast uit. 'Want jij doet iets wat je leuk vindt en die ander is er ook blij mee! Dus het voelt niet aan als werk. Mensen beseffen niet wat het voor hen kan betekenen!'
En dat is een mooie afsluiting van dit inspirerende gesprek. Het is mij duidelijk geworden dat er veel mogelijk is binnen het vrijwilligerswerk; of je nu veel of weinig tijd hebt, er is altijd wel iets wat bij je past. Dank je wel Nelly, voor je enthousiasme en openheid!
Natasja Groeneveld